خوش به حال کسانی که در سلامتی کامل آنها را آماده انجام مراسم اعدام می کنند. کسی که از کرده خود پشیمان شده و البته خود را مستحق اعدام می داند تا بخشی از مکافات عمل خود را در همین دنیا ببیند و اما زمانی که نمازهای آخری را می خواند و نماز آخر با یک حس و حال عجیبی به نماز می ایستد و راز و نیاز می کند
- این همه عمر را به راحتی از دست می دهیم - نماز خواندیم و نخواندیدم تمام شد و رفت و بقیه هم مثل قبل می گذرد و البته در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است ور نه هر گبری به پیری می شود پرهیزگار .
شب ها می گذرد در همه جا ولی به روی ناز دلبر کسی یا چه کسانی نگاه می کنند - چقدر شب نشینی ها فرق کرده - شب نشینی جوان و نوجوان در تلگرام یا واتس اپ و پدرومادرها پای شبکه ها و و شب نشینی های دیگه سر سفره ذکر و عشق با خدا با همان کسی که نماز آخر را بیشتر دوست دارد.
نماز آخر دیگر از وابستگی به دوست و رفیق و زن و بچه و ماشین و خونه و ویلا و اروپا و ترکیه و جاهای دیگه خبری نیست.
والا کسی روی تخت ای سی یو بی جان است و فقط سرم و دستگاه قلب وی می کار می کند که نمی تواند روی خدا را در نماز آخر ببیند. کسی که دردمند است نماز آخر را بهتر می فهمد و نیاز آخر خیلی عجیب است چون از ته دل است.
شب لیله الرغائب است و برای همه آرزوی نماز شب آخر را می نمایم . نماز آخر را همیشه بخوانیم .خدایا ببخش که به همه نگاه می کنیم الا به روی ماه تو .
یاد نمازهای آخر شهدا بویژه شهدای گمنام بخیر . سلام بر ارواح شهدای عاشورای حسینی - سلام بر حسین و یارانش.